Özellikle parti içine veya Cumhur İttifakı’na yönelik olduğu düşünülen eleştirileri, komplo teorilerini ve ayrılıkçı çabaları tanımlamak için kullanılan İslami kökenli kavramlardır. Bahçeli, “fitne ve fesat hareketleri” diyerek, bu tür girişimlerin iyi niyetli eleştiriler olmadığını, aksine birliği ve dirliği bozmayı amaçlayan şeytani ve yıkıcı eylemler olduğunu ima eder. Bu kavramlar, eleştiriyi rasyonel bir zeminden çıkarıp, onu ahlaki ve dini olarak mahkûm edilmesi gereken bir “günah” veya “bozgunculuk” olarak kodlar. Bu, iç tartışmaları bastırmak ve lider etrafında tam bir kenetlenme sağlamak için kullanılan güçlü bir retorik araçtır.