Ecevit’in şiire ve sanata yüklediği işlevi tanımlamak için kullandığı bir ifadedir. Kendisiyle yapılan bir söyleşide, şiiri bir iletişim aracı veya topluma mesaj verme yolu olarak değil, “bir düşünme yöntemi” olarak gördüğünü belirtmiştir. Ona göre şiir ve sanat, “düzyazı diliyle düşünülebilenin ötesine geçme” imkanı sunar. Bu ifade, Ecevit’in entelektüel derinliğini ve siyaseti sadece pragmatik bir eylem olarak değil, aynı zamanda felsefi ve yaratıcı bir süreç olarak gördüğünü ortaya koyar. Siyasi sloganlarının ve kavramlarının arkasındaki soyut ve çoğu zaman şiirsel tını, bu “düşünme yöntemi”nin bir sonucudur. Bu, onun siyasi dilini diğer liderlerden ayıran en temel özelliklerden biridir: Siyaseti, bir şairin gerçeğin derin katmanlarını arama çabası gibi ele alması.