Özellikle Susurluk skandalı bağlamında, devlet içindeki yasa dışı, organize suç yapılarını tanımlamak için kullandığı bir terimdir. Yılmaz, bu yapıların üzerine gidilmesi gerektiğini savunarak kendisini temiz siyasetin ve hukuk devletinin yanında konumlandırmıştır. Ancak aynı zamanda, bu “çetelerin” devletin derinliklerindeki gücünün farkında olduğunu ima eden pragmatik bir dil de kullanmıştır. Söyleminde “çete“, sivil siyaseti tehdit eden, hukukun dışına çıkmış ve devletin meşruiyetine zarar veren bir “hastalık” olarak kodlanır. Bu terimin kullanımı, devletin bir bütün olarak değil, içindeki bazı unsurların “çeteleştiği” tezini savunarak, devlet kurumlarını topyekûn hedef almaktan kaçınma stratejisinin bir parçasıdır.