Yılmaz’ın, özellikle 28 Şubat sürecinde, sivil siyasete yönelik en büyük tehdit olarak tanımladığı kavramdır. Söyleminde “darbe” ihtimalini yüksek sesle dile getirmekten çekinmemiş, hatta “Darbe olacak mı diye tartışmak bile… ayıptır” diyerek bu tartışmanın kendisinin bile demokrasiye zarar verdiğini vurgulamıştır. Ancak aynı zamanda, “Gelin darbe olmasın, rejim tehlikeye uğramasın diye işbirliği yapalım” gibi çağrılarıyla, darbe tehdidini siyasi bir manevra aracı olarak da kullanmıştır. Bu, bir yandan darbe karşıtı bir duruş sergilerken, diğer yandan bu tehdidi rakiplerini uzlaşmaya zorlamak ve kendi liderliğinde bir hükümet formülünü dayatmak için bir argüman olarak öne sürmesidir. Bu ikili kullanım, onun kriz anlarındaki pragmatik ve taktiksel dilini yansıtır.