Kılıçdaroğlu’nun siyasi lügatine en güçlü şekilde dahil ettiği, dini ve ahlaki referanslı bir kavramdır. Yolsuzluğu, haksız zenginleşmeyi ve kamu malını zimmete geçirmeyi, kişiler arası bir haksızlık olmanın ötesinde, Allah’a karşı işlenmiş büyük bir günah olarak tanımlar. “Kul hakkı yemek en büyük günahtır” diyerek, yolsuzlukla mücadeleyi siyasi bir görevden ahlaki ve manevi bir zorunluluğa yükseltir. Bu söylem, muhafazakar seçmenin dilini ve değer dünyasını kullanarak, iktidarı kendi ahlaki zemininde sorgulamayı amaçlayan stratejik bir hamledir.
“Beşli Çete” ve “Haramilerin Saltanatı” gibi ifadelerle aynı anlamsal alanda yer alan, mevcut ekonomik yapıyı tanımlayan bir ifadedir. Bu terim, kamu kaynaklarının sistematik bir şekilde belirli çevrelere aktarılmasını, münferit yolsuzluk olaylarından ziyade kurumsallaşmış bir “düzen” veya “sistem” olarak tanımlar. “Bu soygun düzenine son vereceğiz” vaadi, sadece kişileri değil, sistemi değiştirmeyi hedeflediğini gösterir.
Mali Eylem Görev Gücü (FATF) tarafından, bir ülkenin kara para aklama ve terörizmin finansmanıyla mücadelede yetersiz kaldığı durumlarda dahil edildiği listeye atıftır. Kılıçdaroğlu, Türkiye’nin bu listeye alınmasını, mevcut yönetimin ülkeyi “uyuşturucu baronları” ve “kara para” için bir merkez haline getirdiğinin uluslararası bir kanıtı olarak sunar. Bu terimi kullanarak, hükümetin ekonomi yönetimindeki başarısızlığını ve ülkenin uluslararası […]
Toplumun en savunmasız, en masum ve korunmaya en muhtaç kesimini simgeleyen dokunaklı bir ifadedir. “Kul hakkı” ile birlikte kullanılan bu deyim, yolsuzluğun sadece devleti zarara uğratmakla kalmadığını, aynı zamanda en fakir ve en çaresiz olanın hakkını gasp etmek anlamına geldiğini vurgular. Bu ifade, yolsuzluk eylemini rasyonel bir suç olmaktan çıkarıp, en derin vicdani ve ahlaki […]