5 Nisan 1994’te Tansu Çiller hükümeti tarafından açıklanan, yüksek enflasyon ve mali krizle mücadele etmeyi amaçlayan radikal ekonomik istikrar paketidir. Bu kararlar, Cumhuriyet tarihinin en büyük devalüasyonlarından birini içermiş, kamu harcamalarında ciddi kesintiler yapmış ve KİT ürünlerine büyük zamlar getirmiştir. Siyasi söylem açısından “5 Nisan Kararları,” Çiller’in teknokrat kimliği ile popülist vaatleri arasındaki gerilimin zirveye ulaştığı noktadır. Seçim öncesi vaatlerinin aksine, acı bir reçeteyi savunmak zorunda kalmıştır. Bu terim, Çiller’in dilinde hem ekonomik rasyonalite ve zorunluluğun bir simgesi hem de siyasi kariyerindeki en zorlu ve eleştirilen icraatlarından birinin adı olmuştur.