Acıyı Paylaşmak

Bu ifade, Yılmaz’ın 1999 Gölcük Depremi sonrası yaptığı özeleştirel konuşmanın kilit unsurlarından biridir. “Nasıl ki sevgi paylaştıkça çoğalırsa, acılar da paylaştıkça azalır” cümlesiyle, devletin teknik yetersizliğini kabul ettiği konuşmasına insani ve duygusal bir boyut katmıştır. Retorik işlevi, lideri bürokratik bir figürden çıkarıp, halkla aynı kaderi paylaşan, empati kuran bir “yas tutucu” konumuna getirmektir. Bu ifade, krizi teknik bir sorundan toplumsal bir kenetlenme anına dönüştürme çabasını yansıtır ve Yılmaz’ın özeleştirel söyleminin temelini oluşturur. Siyasi liderlerin genellikle savunmacı bir dil kullandığı kriz anlarında, bu ifadeyle sergilediği duruş, onu farklılaştıran önemli bir retorik hamle olmuştur.