Erbakan’ın siyasi projesinin temel taşı olan “Adil Düzen,” mevcut kapitalist (“köle düzeni,” “faizci kapitalist sistem“) ve sosyalist sistemlere alternatif olarak sunulan bütüncül bir sosyo-ekonomik ve ahlaki sistemin adıdır. Temelinde “Hakkı Üstün Tutmak” ilkesi yatar ve “Kuvveti Üstün Tutan” mevcut sistemlere karşı ahlaki bir üstünlük iddiası taşır.
Ekonomik olarak; faizin tamamen kaldırılması, binlerce haksız verginin üretilen mal cinsinden alınacak tek bir vergiye indirilmesi, faizsiz kredi mekanizmaları (emek karşılığı kredi, selem senedi vb.) ve müteşebbis, işçi, devlet ve tesis sahibinin ortaklığına dayalı bir üretim modeli önerir. Bu sistemin enflasyonu sıfırlayacağı, işsizliği bitireceği ve topyekûn refah getireceği vaat edilir. Sosyal boyutta ise, herkesin sigortalı olduğu, prim ödenmeyen ve devletin hiçbir vatandaşı aç veya açıkta bırakmadığı bir sosyal güvenlik yapısı tasarlar. Retorik işlevi, seçmenlere mevcut ekonomik sıkıntılardan çıkış için sadece teknik bir program değil, aynı zamanda ahlaki bir arınma ve sömürüden kurtuluş vaadi sunan bir “ütopya” olmasıdır.