Yılmaz’ın, partisi ANAP’a yönelik eleştirileri ve siyasi saldırıları püskürtmek için kullandığı bir suçlama kalıbıdır. Özellikle “sivil siyaset dışındaki unsurların taşeronluğuna soyunanların ANAP’a saldırarak bir yerlerden aferin beklediklerini görüyoruz” ifadesinde belirginleşir. Bu söylemle Yılmaz, rakiplerinin meşru bir siyasi eleştiri yapmadığını, aksine askeri veya bürokratik vesayet odaklarına hizmet ederek onlardan takdir (“aferin“) beklediklerini iddia eder. Retorik olarak bu ifade, rakibi gayrimeşru bir konuma iterken, kendisini ve partisini sivil siyasetin ve millet iradesinin tek gerçek savunucusu olarak konumlandırır. “Aferin beklenecek tek merciin millet olduğunu” vurgulayarak, mücadelenin zeminini vesayet-demokrasi karşıtlığı üzerine kurar.