Arapça kökenli olan ve “bundan dolayı, bu nedenle, sonuç olarak” anlamına gelen bu kelime, Demirel’in en belirgin retorik tiklerinden biriydi. Konuşmalarında bir argümanı sonuca bağlarken veya bir konuya dair nihai hükmünü verirken kullanırdı. Siyasi işlevi, sıradan bir bağlaç olmanın ötesindeydi. Kelimenin eski ve Osmanlı Türkçesini andıran tınısı, Demirel’in ifadelerine bir ağırlık, bilgelik ve devlet adamı ciddiyeti katıyordu. Dinleyici üzerinde, söylenen sözün uzun bir düşünce sürecinin mantıksal bir sonucu olduğu ve tartışmaya kapalı olduğu izlenimini bırakmayı hedeflerdi. Özellikle 17 Ağustos depremi sonrası “Binaenaleyh Türkiye’nin altı çürüktür…” demesi, durumu bir veri olarak sunup tartışmayı bitirme amacı taşıyordu.
