17 Ağustos 1999 depremi sabahında yaptığı ilk açıklamalardan birinde yer alan bu ifade, Süleyman Demirel’e atfedilen bir sözün Yılmaz tarafından tekrarıdır. Ancak Yılmaz’ın bu ifadeyi kullanması, devletin acziyetini ve ülkenin yapısal sorunlarını soğuk bir gerçekçilikle kabul ettiğini gösterir. “Binaenaleyh” gibi eski ve bürokratik bir kelimeyle başlaması, ifadenin duygusallıktan uzak, teknik bir tespit gibi sunulmasına neden olur. “Bununla yaşamayı öğreneceğiz” şeklindeki devamı ise, hem bir çaresizliği hem de pragmatik bir uyum sağlama zorunluluğunu ifade eder. Bu söz, daha sonra yapacağı özeleştirel konuşmanın [“imar düzenimiz laçkadır“] habercisi niteliğindedir ve kriz anında halka teselli vermek yerine, acı gerçeği olduğu gibi söyleme eğilimini yansıtır.