Ecevit’in bir şiirinin başlığı ve aynı zamanda tüm şiirlerini topladığı kitabının adıdır. Bu dize, Ecevit’in siyasi kişiliğinin temelini oluşturan “umut” temasının en lirik ve özlü ifadesidir. Belirsiz ama olumlu bir gelecek beklentisi yaratarak, mevcut durumun zorluklarına karşı dayanma gücü ve değişim iradesi aşılar. Siyasi bir vaatten çok, felsefi bir duruşu ve iyimser bir dünya görüşünü yansıtır. Siyasetin yıpratıcı ve somut gerçekliğinden sıyrılarak, kitlelere daha iyi bir geleceğin mümkün olduğu mesajını şairane bir dille verir. Bu ifade, Ecevit’in “umudumuz Ecevit” sloganıyla özdeşleşen siyasi kimliğinin edebi bir yansımasıdır ve onun, siyaseti bir umut sanatı olarak gördüğünün kanıtıdır.