Erbakan’ın siyasi rakiplerinin projelerinin ve vaatlerinin neden başarısız olmaya mahkum olduğunu açıklamak için kullandığı güçlü bir metafordur. “Un, su, tuz” gibi maddi unsurların bir araya gelmesinin tek başına “ekmek” (başarılı bir sonuç) üretmeye yetmeyeceğini, bunun için asıl gerekli olanın “maya” olduğunu belirtir. Buradaki “maya,” Milli Görüş’ün temsil ettiği inanç, ahlak, maneviyat, doğru ideoloji ve “ruh kökü“nü simgeler. Rakiplerinin bu “maya“dan yoksun olduğunu iddia ederek, onların tüm çabalarının sonuçsuz kalacağını öne sürer. Retorik işlevi, siyasi rekabeti teknik veya maddi bir alandan manevi ve özsel bir alana taşımak ve kendi hareketinin sahip olduğu bu “öz” sayesinde tek başarılı alternatif olduğunu iddia etmektir.
