Ecevit’in kırsal kalkınma ve toplumsal dönüşüm vizyonunun en somut ve iddialı projesidir. Fikri temelleri daha eskiye dayansa da, Ecevit tarafından sahiplenilmiş ve 1978’de pilot uygulamalarına başlanmıştır. Projenin amacı, dağınık ve hizmet götürülmesi zor olan köyleri, merkezi bir “köy-kent” etrafında toplayarak, bu merkezlere okul, sağlık ocağı, fabrika, kooperatif gibi sosyal ve ekonomik altyapı hizmetlerini getirmektir. Bu yolla, hem kırsal kesimin yaşam standardını yükseltmek hem de köyden kente göçü önlemek hedefleniyordu. Ecevit, bu projeyi “köylünün kendi şehrini yaratması” olarak tanımlamıştır. Söylem düzeyinde Köy-Kent, Ecevit’in kalkınmayı betondan ve sanayiden değil, topraktan ve insandan başlatan halkçı vizyonunun bir sembolüdür. Uygulamaları çeşitli nedenlerle yarım kalsa da, onun siyasi lügatinde önemli bir yer tutar.