1970’lerde Ecevit’i destekleyen kitleler tarafından atılan ve onun siyasi kimliğini özetleyen en yaygın sloganlardan biridir. Bu slogan, Ecevit’in sadece bir parti lideri veya başbakan adayı olarak değil, aynı zamanda bir kurtarıcı, bir mesih figürü olarak algılandığını gösterir. O dönemdeki ekonomik krizler, siyasi istikrarsızlık ve toplumsal çatışmalar karşısında, Ecevit halkın umut bağladığı tek lider olarak öne çıkmıştır. Slogan, onun “Karaoğlan” mitiyle birleşerek, seçmenle arasında rasyonel bir politik tercihin ötesinde, derin ve duygusal bir bağ kurmasını sağlamıştır. Bu, Ecevit’in karizmatik liderliğinin ve kitleleri mobilize etme gücünün en net sözel ifadesidir.