Ecevit’in siyasi söyleminin ve karizmasının en temel duygusal bileşenidir. Özellikle 1970’lerdeki siyasi yükselişi, büyük ölçüde kitlelere aşıladığı umut duygusuna dayanır. Sloganları (“Ak Günlere,” “Bir şeyler olacak yarın”), sembolleri (“Ak Güvercin,” “Mavi Gömlek“) ve lakabı (“Karaoğlan“) hep daha iyi bir geleceğin mümkün olduğu mesajını verir. Siyasi kampanyaları, rakiplerinin korku ve beka söylemlerine karşı, umut ve mutluluk vaadi üzerine kurulmuştur. “Umut Yılı 1977” adıyla bir kitap yayımlaması , bu temanın onun için ne kadar merkezi olduğunu gösterir. Ecevit, siyaseti bir sorun çözme tekniği olarak değil, aynı zamanda bir umut yaratma sanatı olarak görmüş ve bu sayede milyonlarca insanı peşinden sürüklemeyi başarmıştır.