1995 genel seçimleri öncesinde, en büyük rakibi Tansu Çiller’e yönelik sarf ettiği, siyasi polemik dilinin en akılda kalıcı örneklerinden biridir. Bu ifade, basit bir seçim tahmininin ötesinde, rakibini siyaseten yok sayan, onun siyasi ömrünün tükendiğini iddia eden keskin ve kendinden emin bir meydan okumadır. Retorik olarak, seçmen nezdinde Çiller’in iktidar alternatifi olamayacağı algısını yaratmayı ve kendi liderliğini pekiştirmeyi hedefler. Ancak bu kehanetin gerçekleşmemesi ve Çiller’in siyasi varlığını sürdürmesi, ifadenin zamanla Yılmaz’ın siyasi öngörüsüzlüğüyle ilişkilendirilmesine neden olmuştur. “Ama dikkat edin, Tansu Hanım’dan kurtulurken Hoca’ya (Erbakan) yakalanmayın!” şeklindeki devamı ise, merkez sağ seçmeni konsolide etme stratejisinin bir parçasıdır.