14 Ağustos 1974’te Kıbrıs Barış Harekâtı’nın ikinci aşamasını başlatan şifreli paroladır. Dönemin Dışişleri Bakanı Turan Güneş’in Cenevre’deki görüşmelerin sonuçsuz kalmasının ardından Ecevit’e ilettiği bu parola, askeri operasyonun başlangıç emri olmuştur. İfadenin sıradan ve masum bir tınıya sahip olması, onu askeri bir koddan çok daha fazlası haline getirmiştir. Bu parola, zamanla Ecevit hükümetinin kararlılığını, ulusal çıkarları koruma konusundaki ciddiyetini ve Kıbrıs zaferini simgeleyen ikonik bir deyişe dönüşmüştür. Retorik olarak, askeri bir eylemin gerilimini, gündelik hayatın içinden alınmış sakin bir metaforla gizleyerek Ecevit’in soğukkanlı ve kontrollü lider imajını pekiştirmiştir. Siyasi hafızada, Türkiye’nin uluslararası baskılara boyun eğmediği ve kendi kaderini tayin ettiği bir anın sembolü olarak yer etmiştir.