Bkz. Emek. Ecevit’in siyasi söyleminde ve ideolojisinde merkezi bir konuma sahip olan toplumsal sınıftır. Onun için işçi sınıfı, modern toplumun temel üretici gücü ve sosyal değişimin öncüsüdür.
Ecevit’in özellikle 1970’lerdeki siyasi kimliğini tanımlamak için kullanılan bir sıfattır. Bu sıfat, onun CHP’yi geleneksel devlet partisi kimliğinden uzaklaştırıp, halkın, özellikle de emekçi sınıfların ve köylülerin partisi yapma çabasını ifade eder. “Halkçı Ecevit” imajı, “Toprak işleyenin, su kullananın” gibi sloganlarla, halk mitinglerindeki coşkulu kalabalıklarla ve mütevazı yaşam tarzıyla pekiştirilmiştir. Bu imaj, onu bürokratik ve halktan […]
Ecevit’in söyleminde “feodalite” veya “ağalık düzeni,” Türkiye’nin geri kalmışlığının ve sosyal adaletsizliğin temel nedenlerinden biridir. Özellikle Doğu ve Güneydoğu Anadolu’daki toplumsal yapıyı eleştirirken bu kavrama başvurur. “Toprak işleyenin, su kullananın” sloganı, doğrudan bu feodal toprak mülkiyeti düzenini hedef alır. Ecevit’e göre feodalite, sadece ekonomik bir sömürü sistemi değil, aynı zamanda insanların iradesini baskı altına alan, […]
Ecevit’in siyasi mücadelesinin temel düşmanı olarak tanımladığı bir olgudur. “Ne yoksulluk ne baskı” dizesiyle başlayan sloganı, siyasi programının ilk hedefinin yoksullukla mücadele olduğunu gösterir. Onun için yoksulluk, sadece maddi bir yoksunluk değil, aynı zamanda insan onurunu zedeleyen, bireyi özgürlükten mahrum bırakan ve toplumsal adaletsizliğin en somut göstergesidir. Yoksulluğun kader olmadığını, yanlış politikaların ve adaletsiz bir […]