Milli Mücadele döneminde, işgal güçlerine karşı halkın kendiliğinden oluşturduğu silahlı direniş örgütleridir. Bayar’ın lügatinde “Kuvayı Milliye“, ordunun değil, sivil halkın inisiyatifiyle başlayan bir vatan savunmasının ruhunu temsil eder. Kendi “Galip Hoca” kimliğini bu ruhun bir parçası olarak sunar ve bu sayede DP’nin mücadelesini de, tıpkı Kuvayı Milliye gibi, milletin kendi kaderine sahip çıkma iradesinin bir yansıması olarak konumlandırır.
Bayar’ın, özellikle cumhurbaşkanlığı döneminde halka seslenirken kullandığı standart ve kapsayıcı hitap biçimidir. Bu hitap, lider ile millet arasında doğrudan, samimi ve saygıya dayalı bir bağ kurmayı hedefler. Siyasi kutuplaşmalardan uzak, tüm ulusu kucaklayan bir devlet başkanı imajı çizer.
Bayar’ın siyasi kariyerinin her döneminde öne çıkan bir yeteneği ve kavramdır. İttihat ve Terakki’de, Milli Mücadele’de ve Demokrat Parti’nin kuruluşunda gösterdiği örgütlenme başarısını ifade eder. Bayar için “teşkilatlanma“, bir fikri veya bir mücadeleyi halka yaymanın ve tabandan güç alarak başarıya ulaşmanın temel yöntemidir. Bu kavram, onun pragmatik ve halka dayalı siyaset anlayışını yansıtır.
“Sivil direniş” anlamına gelen bu terim, Bayar’ın Milli Mücadele’deki “Galip Hoca” rolünü tanımlar. Düzenli ordunun müdahalesinden önce, halkın kendi inisiyatifiyle işgale karşı koymasını ifade eder. Bu kavram, Bayar’ın sivil siyasetin ve halk inisiyatifinin gücüne olan inancını yansıtır ve onun askeri kökenli liderlerden farkını ortaya koyar.