Siyasetçinin halka karşı kibirli değil, son derece mütevazı ve hizmetkâr olması gerektiğini anlatan bir ifadedir. “Türab” (toprak, toz) kelimesi, bu tevazunun derecesini en üst seviyeye çıkarır. Bu söylem, “Saray” ve onun temsil ettiği kibirli yönetim anlayışının tam zıddı bir siyaset felsefesi sunar: halka tepeden bakmak yerine, ona hizmet etmeyi en büyük onur saymak.