Özal’ın, politikalarına veya yarattığı yeni sosyal ve ekonomik durumlara yönelik eleştiri ve şikayetlere karşı verdiği meşhur, küçümseyici ve bir o kadar da kehanet niteliği taşıyan cevaptır. Bu ifade, neoliberal dönüşümün getirdiği sosyal şokların (zamlar, yeni vergiler, değişen tüketim alışkanlıkları) geçici olduğunu ve toplumun bu yeni düzene eninde sonunda adapte olacağını ima eder. Retorik işlevi, muhalefeti pasifize etmek, değişimin kaçınılmazlığını vurgulamak ve kendisini tarihin doğru tarafında, geleceği gören bir lider olarak konumlandırmaktır. Dinleyici üzerinde hem bir güvence (“bu sancılar geçecek“) hem de bir çaresizlik (“direnmek anlamsız“) hissi yaratmayı hedefler.