Ecevit’in devletçilik anlayışının bir parçası olarak, ekonomik ve sosyal gelişmenin tesadüflere bırakılmaması gerektiğini savunan ilkedir. “Ortanın Solu” kitabında, ortanın solundakilerin “plancı” olduğunu belirtir. Ancak bu, Sovyet tipi merkezi ve emredici bir planlama değildir. Ecevit’in plancılığı, demokratik bir süreçle belirlenen ulusal öncelikler doğrultusunda, kamu ve özel sektör yatırımlarını yönlendirmeyi, bölgesel gelişmişlik farklarını gidermeyi ve kaynakların verimli […]
Tematik Kategoriler: Demokratik Solun İdeolojik Çerçevesi
Sosyal Demokrasi
Ecevit’in siyasi düşüncesi genel olarak sosyal demokrasi akımı içinde değerlendirilse de, kendisi bu terimi kullanmaktan bilinçli olarak kaçınmış ve yerine “Demokratik Sol“u tercih etmiştir. Bunun temel nedeni, sosyal demokrasinin Avrupa’da Marksist kökenlerden evrilmiş olmasıdır. Ecevit, kendi hareketinin kökenlerinin Marksizm’de değil, Atatürk devrimlerinde ve Anadolu’nun halkçı geleneklerinde olduğunu savunarak, ithal bir ideoloji yerine “ulusal” ve “özgün” […]
Tribün
Ecevit’in, toplumun siyasi ve sosyal süreçlere katılımının önemini vurgulamak için kullandığı bir metafordur. Ünlü sözünde, “Demokrasilerde sadece ordu ve yargı mensupları tribünlerde oturur. Geri kalan tüm toplum kesimleri sahada olur… Eğer sahada olması gerekenler, örneğin işçiler, tribünde oturmaya devam eder ve sahaya inmezseniz, korkarım biri çıkar, düdüğü çalar, ‘Oyun bitti, herkes evine’ der” diyerek, 12 […]
Ulusal Sol
Ecevit’in, kendi “Demokratik Sol” anlayışını tanımlamak için kullandığı, onun özgünlüğünü ve yerliliğini vurgulayan bir terimdir. Bu ifade, Ecevit’in sol ideolojisini ithal ve evrenselci modellerden (Marksizm, Avrupa sosyal demokrasisi) ayırma stratejisinin bir parçasıdır. “Ulusal Sol,” Türkiye’nin kendine özgü tarihsel, sosyal ve kültürel koşullarından doğan bir sol anlayışını ifade eder. Temel özellikleri arasında anti-emperyalizm, tam bağımsızlık, milliyetçilikle […]